Stop met zeggen dat je een emotie eter bent

Weet je wat ik niet meer wil horen? Dat je een emotie eter bent.

En dat je dat gebruikt als verklaring voor je eetbuien. Of eigenlijk… als rechtvaardiging.

Bijna iedereen met wie ik spreek komt ermee aanzetten. ‘Weet je, ik ben gewoon een emotie eter’. Dat hebben ze in de media gelezen, gehoord van hun psycholoog of van een vriend(in).

Ik kan daar heel kort over zijn: stop daarmee. Houd daarmee op. Je houdt jezelf voor de gek.

Ik weet dat niet iedereen het met me eens is, maar ik ben er heilig van overtuigd dat het concept ‘emotie eter’ niet bestaat. En ik zal je uitleggen waarom.

Emotie eten is zelden de echte oorzaak

Natuurlijk, het kan zijn dat je eetprobleem vanuit een emotie is begonnen.

Misschien greep je naar lekker eten uit troost of verveling. Had je snacks nodig na een moeilijke dag, om jezelf te belonen.

Maar als je nu:

regelmatig meer eet dan je lief is
steeds naar calorierijk eten grijpt
last hebt van onbedwingbare eetbuien

… dan gaat het niet meer over emotie eten. Dan is er iets anders aan de hand.

Gewoontevorming

Je eet niet meer uit emotie. Je hebt jezelf aangeleerd om dat te doen en je brein heeft van dat gedrag een gewoonte gemaakt.

Elke keer dat jij jezelf vertelde dat eten jou op één of andere manier hielp ontspannen of je beter liet voelen, heeft je brein deze gewoonte als betekenisvol aangemerkt ✔️

Nu herinnert je brein je er telkens aan. En als je niet luistert? Dan raakt je brein geïrriteerd en stuurt het eetdrang op je af.

De eetdrang is als een opstandige puber en zeurt aan je hoofd. Waar blijft dat lekker eten nou? Je hebt het altijd gedaan als je je zo voelde, dus kom op!

Je voelt een sterk verlangen om naar de snoeplade of koelkast te gaan. Dat is niet hetzelfde als emotie eten. Je wil niet eten omdat je verdrietig bent, maar omdat je brein gewend is geraakt aan eten als geconditioneerde reactie.

Je bent geen emotie eter, het probleem is de eetdrang

Wat vaak wordt gezien als emotie eten, is dus eigenlijk de eetdrang.

En die eetdrang maakt misbruik van iedere situatie of gevoel, en grijpt elk excuus aan om je aan het eten te krijgen – en te houden.

Dus ook:

als je moe bent
nadat je in de file hebt gestaan
wanneer je niet lekker in je vel zit
als je je verveelt
als je ruzie hebt.

Emoties waren ooit de aanleiding, maar nu is het een hardnekkig patroon geworden.

Richt je niet op de emotie, maar doorbreek het patroon

Als je de eetbuien echt wil stoppen, richt je dan niet op de koppeling met je emoties. Ga aan de slag met het herprogrammeren van je brein. Want: wat je hebt aangeleerd, kan je ook afleren.

Ik vraag je niet om je emoties te onderdrukken. Maar om het idee los te laten dat je een emotie eter bent en om het patroon (de eetdrang) te doorbreken.

Je zal zien dat je op deze manier van je dwangmatige eetbuien af kan komen en weer de regie over je eetpatroon kan voeren!